Elena, jako tancerka, wyraża swoje najgłębsze emocje poprzez ruch i ciało. Ciągle dążąc do tego, by jak najwierniej przekazać intencje choreografa. Z kolei Dovydas, tłumacz języka migowego, na pierwszy rzut oka zajmuje się czymś zupełnie innym. Ale jego praca również polega na precyzyjnym przekazywaniu emocji. Mimo pozornych podobieństw, ich różne podejścia do cielesności stanowią barierę w ich zbliżaniu się do siebie. A zatem zobacz gdzie obejrzeć cały film Powoli online po polsku.
Spis treści
Oboje, pełni nadziei i determinacji, starają się dowiedzieć, czy możliwa jest między nimi głęboka miłość pozbawiona pożądania. Czarna, szara, biała i purpurowa – to kolory flagi aseksualnej społeczności. W akronimie LGBTQ+, litera „A”, zwykle umieszczana na trzeciej pozycji po znaku plus, reprezentuje osoby aseksualne, które szacuje się na kilka procent populacji i które nie odczuwają pociągu seksualnego.
W czasach, gdy nadal istnieje potrzeba dyskutowania o prawach osób nieheteronormatywnych, aseksualność bywa czasami błędnie postrzegana jako brak czegoś. Marija Kavtaradze, młoda, lecz doświadczona litewska reżyserka, porusza ten temat w swoim filmie, który został nagrodzony na ubiegłorocznym festiwalu Sundance. Z delikatnością i humorem, unikając melodramatycznych i komediowych klisz, reżyserka eksploruje głęboką emocjonalną relację, która nie opiera się na seksualnym spełnieniu.
Powoli cały film online stawia pytanie: czy cielesna bliskość musi oznaczać tylko wspólny seks? Od pierwszego spotkania między Eleną, zawodową tancerką, a Dovydasem, tłumaczem języka migowego, iskrzy między nimi. Poznają się w Wilnie, podczas zajęć tanecznych dla głuchej młodzieży, gdzie Dovydas pełni rolę tłumacza. Następnie ich znajomość przeradza się w długie rozmowy i wspólne spacery po mieście.
Jednak gdy nadchodzi moment na głębsze zbliżenie, ich porozumienie zaczyna się komplikować. Dovydas nie odczuwa potrzeby intymności, podczas gdy dla Eleny życie seksualne jest istotnym aspektem bytu. Rozpoczyna się intymna opowieść o związku dwojga ludzi, którzy mimo różnic w potrzebach i oczekiwaniach, starają się być razem.
Mimo że tematyka związana z różnicami w potrzebach seksualnych dopiero zaczyna być szerzej dyskutowana, Kavtaradze opowiada swoją historię tak, jakby mówiła o każdym poważnym związku napotykającym przeszkody: w sposób zmysłowy, tkliwy i melancholijny. To zainspirowało ją do użycia tradycyjnej taśmy filmowej zamiast kamery cyfrowej. W wywiadach podkreśla, że chciała, by obraz miał fizyczną, namacalną jakość, szczególnie w reprezentacji ludzkiego ciała.
Ta światłoczułość jest kluczowym elementem całego filmu „Powoli”. Czyli niekonwencjonalnej opowieści o miłości, w której czas musi znacząco zwolnić, aby bohaterowie mogli utrzymać swoje wspólne światło. Ten skromny, przeważnie dialogowy film o miłości, której istnienie może budzić wątpliwości, nie ogranicza się tylko do przybliżania tematyki mniejszości seksualnych, które do tej pory były silnie marginalizowane również w kinie.
Kavtaradze jako scenarzystka starała się, z należytym szacunkiem i kompetencją, podejść do tej orientacji. Mimo że nie jest częścią tej społeczności. To mogło narazić ją na potencjalne błędy i uproszczenia. Powoli cały film okazał się odważny i jednocześnie „otulający”. Podobnie jak wśród osób aseksualnych występuje całe spektrum wrażliwości i zachowań, tak historia niedobranych kochanków oferuje różnorodność aspektów miłosnego dyskursu: namiętność, romantyzm, zaufanie, ciepło.
To właśnie to ostatnie słowo chyba najlepiej definiuje istotę filmu „Powoli” oraz subtelny wpływ, jaki wywiera na widza. Czy zatem Powoli cały film jest kolejną opowieścią o miłości, której nie można zrealizować? Czy, jak sugeruje tytuł, wystarczy poświęcić więcej czasu aby zmienić niektóre aspekty relacji? A może umysł nie jest w stanie przezwyciężyć ograniczeń ciała?
Film litewskiej reżyserki charakteryzuje się przede wszystkim ciepłem i umiejętnością radzenia sobie z codziennymi emocjami. Ale brakuje mu głębszej warstwy psychologicznej oraz artystycznego języka, które pozwoliłyby mu wyróżnić się na tle konkurencji festiwalowej jako dogłębne studium relacji międzyludzkich. A nie tylko jako letni romans.
Sortowanie według najpopularniejszych