Ekranizacja bestsellerowej powieści Mario Puzo, „Ojciec chrzestny”, opowiada historię mafijnego rodu Corleone. W tym brutalnym i nieczystym świecie rządzą zasady takie jak honor, szacunek i wierność rodzinie. Mimo że bohaterowie filmu są bezwzględnymi przestępcami, często budzą zrozumienie i sympatię widzów, którzy „kibicują” im w zmaganiach z konkurencją oraz w rozterkach życiowych. To świadczy o sile i wyjątkowości tego obrazu.
Spis treści
Film przedstawia losy władcy przestępczego imperium, Vito Corleone, jego synów Michaela, Sonny’ego, Fredo, przybranego syna Toma oraz ich rodzin. Dramatyczne historie zderzają się z brutalną codziennością przestępczego świata lat 40. w Ameryce. Nastrój filmu podkreśla genialna muzyka Nino Roty, z charakterystycznym motywem przewodnim. Film zapewnia również wspaniałe kreacje aktorskie legend kina takich jak Marlon Brando, Al Pacino, Robert Duvall i inni.
Co więc zmienił Ojciec chrzestny cały film w światowym kinie? Wpływ tego filmu jest znaczący. Przede wszystkim, cały film Ojciec chrzestny online stanowi idealne połączenie rozrywkowego filmu gatunkowego z kinem najwyższej klasy. Film ten był ucieleśnieniem marzeń członków Amerykańskiej Akademii Filmowej o dziele artystycznie wybitnym, które równocześnie osiągnie ogromny sukces komercyjny. Kosztujący 6 milionów dolarów, film zarobił około 245 milionów, co świadczy o jego ogromnym wpływie zarówno kulturalnym, jak i finansowym.
Po drugie, Ojciec chrzestny cały film online stanowi jeden z najwspanialszych przykładów filmu, gdzie fabuła rozwija się subtelnie, a widz nie jest bombardowany moralizatorskim przekazem. Do klasycznych momentów w historii kina należy ostatnia scena filmu, w której Diane Keaton, wcielająca się w postać Kay Adams – żony Michaela Corleone, pyta go o winę za śmierć męża jego siostry. Michael zaprzecza, deklarując, że to ostatni raz, kiedy pozwoli żonie pytać o jego „zawodowe” sprawy.
Jednakże, pojawia się problem, który niepokoił nawet reżysera. Mimo jego intencji skupienia uwagi na tematach związanych z amerykańskim kapitalizmem, obawy o potencjalną gloryfikację świata przestępczego okazały się uzasadnione. Jest to paradoksalne, biorąc pod uwagę, że reżyser był świadomy tego ryzyka. Prawdopodobnie przyczyną jest niezwykły talent reżysera.
Coppola przedstawił historię mafijnej rodziny Corleone w sposób tak przekonujący. A aktorzy odegrali swoje role z takim przekonaniem, że postaci takie jak Vito Corleone czy jego syn Michael, mimo że są odpowiedzialni za krwawe czyny, zyskują sympatię widzów. W efekcie, Corleone stworzył film, który jest fascynującą mitologią morderców. Nawet jeśli bohaterowie dopuszczają się jawnego zła, ich charyzmatyczne osobowości sprawiają, że widzowie kibicują im, zostawiając nas z niejednoznacznymi, wręcz schizofrenicznymi uczuciami.
Ojciec chrzestny cały film aktorsko prezentuje się na wybitnym poziomie. Bez wątpienia największą gwiazdą jest Marlon Brando w roli Don Vita Corleone. Jego postać przyciąga charyzmą, budząc szacunek widzów, którzy, obserwując go na ekranie, nie śmią nawet mrugnąć, by nie urazić Ojca Chrzestnego. Brando fenomenalnie odtwarza swoją rolę, duża w tym zasługa jego naturalnych predyspozycji aktorskich. Wytworzył wokół siebie aurę, która emanuje spoza ekranu.
Aktor gra z powściągliwością, nie szarżuje, przekonuje charakterystycznym głosem. Ta rola zostaje z widzem na długo. Dobrze prezentuje się także James Caan, nominowany do Oscara za swoją rolę. Jego postać, Sonny, jest zupełnie inna niż spokojny i wyważony Don Vito – Sonny jest porywczy, niepokorny i nadmiernie pewny siebie. Caan odtwarza tę rolę z dużą wiarygodnością. Mieszane uczucia budzi jednak występ Al Pacino.
Jego gra była nierówna; miejscami zachwycała, a innymi momentami irytowała. Czasami jego gra wydawała się nieco drewniana, co budziło kontrowersje. Jego nominacja do Oscara, w mojej subiektywnej ocenie, może wydawać się lekką przesadą.
Muzyka Nino Roty w całym filmie Ojciec Chrzestny odgrywa kluczową rolę. Została światowo doceniona jako innowacyjne uzupełnienie świata filmowej muzyki. Jak już wspomniałem, motyw przewodni filmu był mi znany zanim jeszcze nauczyłem się wymawiać „Ojciec Chrzestny”. Muzyka Roty rewelacyjnie ilustruje wydarzenia na ekranie i słucha się jej z wielką przyjemnością.
Scenografia, zdjęcia i kostiumy – nie trzeba chyba wspominać, że w tym filmie odgrywają bardzo ważną rolę. I są na równie wysokim poziomie co cała produkcja. To właśnie dzięki nim w pełni odczuwalna jest atmosfera półświatka.
Jednakże rok 1972 przyniósł kinematografii inny znaczący film, który niespodziewanie stanął na drodze „Ojcu Chrzestnemu” do zostania najważniejszym filmem roku. Mowa o „Kabarecie” w reżyserii Boba Fosse’a, który, chociaż musiał uznać wyższość „Ojca Chrzestnego” w najważniejszej kategorii i za scenariusz adaptowany, to jednak przewyższył go, zdobywając nagrody w czterech innych kategoriach.
Sortowanie według najpopularniejszych